[index]

Jean Pierre Duvoisin (1865)
Korinthoarrei Jaun Done Paulo Apostoluaren Lehenbiziko Gutuna

1. Gizonen eta aingeruen mintzaia oroz mintza banintz ere, bainan karitaterik ez badut, soinu egiten duen kobre bat edo zinbala burrunbari bat iduri dut.

2. Eta balin banu ere profeziako dohaina, eta ezagutzen banitu ere misterio guziak eta jakitate guziak, eta balin banu ere fede osoa, haletan non mendiak tokiz aldatuko baititut; ez badut ordean karitatea, deusik ez naiz.

3. Beharren janharitan pharti banetza ere ene ahal guziak, eta erretzera eman baneza ere ene gorphutza, bainan karitatea ez badut, etzait deusere baliatzen.

4. Karitatea jasankor da, ongikoi da. Karitatea ez da bekhaizten, ez da ozarki jokhatzen, ez da hantzen;

5. Ez da irrits-handidun, ez du bere probetxua bilhatzen, ez da gaitzikor, ez idurikor;

6. Tzarkeriak ez du bozten; goiheretzen du egiak;

7. Oro jasaiten, oro sinhesten, oro igurikitzen, oro egartzen ditu.

8. Karitatea behin-ere ez da ahitzen; profeziak ordean iraungiko dire, mintzaietako dohainak geldituko, jakitateak ezeztatuko.

9. Ezen hein bat dakigu, eta hein batean profetisatzen dugu.

10. Bainan argitasun osoa ethorri daitekeenean, hein bateko dena itzaliko da.

11. Haurtto nintzenean, haur arara mintzo nintzen, haurrak bezala ardiesten nuen, haur gogoetak nerabilzkan. Bainan gizondu naizenean, haur lanak utzi ditut.

12. Orai mirail batetik asmakaritan ikhusten dugu; bainan orduan bekhoz bekho. Orai hein bat ezagutzen dut; bainan ezagutuko dut orduan, neroni ere ezagutua naizen bezala.

13. Bada, fedea, igurikimena, karitatea, hirur horiek badaudezi orai ; handiena ordean, karitatea da.

[index]